Of hoe toeval in mijn leven helemaal niet bestaat
Als ik diep ga filosoferen over alles wat er in mijn leven tot nu toe heeft plaatsgevonden, dan wil ik graag tot de conclusie komen dat 'toeval' niet bestaat. Ergens heeft hetgeen gebeurde, wie ik tegenkwam, hoe ik reageerde in een bepaalde situatie of wat mij simpelweg overkwam ALTIJD een betekenis gehad. Een doel ook. Op het moment zelf besefte ik dit vaak niet. Dat kwam pas achteraf. Toen ik merkte hoe het één vasthing aan het ander. De simpele wet van oorzaak en gevolg oftewel ook 'karma' genoemd. Nu moet ik ook bekennen dat het woord 'karma' mij een negatief of vervelend gevoeletje bezorgt. Een beetje zoals straffen en belonen. Daar hou ik niet van. Ik geloof niet in het katholieke idee dat God mensen zou straffen of belonen. Het is wat het is. Maar ik geloof wél in het idee dat je telkens iets kan leren uit alles wat je meemaakt in je leven. Zowel het goede als het slechte. Dit zorgt dan weer voor balans. Evenwicht in alles wat is.
Lang geleden, toen ik nog jong en onbezonnen was, overkwam mij het volgende: ik stak mijn middelvinger op naar een chauffeur die in mijn ogen een hoogst irritant en ongepast manoeuver maakte in het verkeer. Hij reed tergend traag (30km/u) op een drukke baan waar je 70km/u mocht rijden. Bovendien gebruikte hij om de haverklap zijn rempedaal. De ziel was hoogstwaarschijnlijk iets aan het zoeken. Of misschien was zijn benzine bijna op en wou hij gewoon spaarzaam zijn zodat hij toch nog bij een benzinestation en/of thuis geraakte die dag. Ik had haast en was mezelf helemaal aan het verliezen omdat er geen mogelijkheid bestond dat ik deze oertrage slak kon inhalen. Eigen schuld want ik was veel te laat vertrokken en al nerveus over het feit dat ik te laat op mijn afspraak zou komen. Soit, alle excuses buiten beschouwing gelaten (ik zou er écht nog een aantal aanvaardbare kunnen geven), stak ik de nietsvermoedende chauffeur voorbij toen het na lang bumperkussen mogelijk was. Plots gebeurde het dus: ik stak mijn middelvinger op van pure frustratie. De man bekeek me alsof hij de verschijning van Maria in Lourdes zag en dat maakte me op dat moment nog razender. Hij was zich van geen kwaad bewust. Ik des te meer.
Uiteindelijk kwam ik wel op tijd aan op mijn afspraak. Alles verliep picobello bij het bankfiliaal waar ik toen moest zijn. Ik vertrek van de parking en rij 'per ongeluk' tegen een muurtje omdat ik mijn stuur net iets te weinig doordraaide bij het maken van een bocht. De rechterachterflank van mijn auto werd getatoeërd met een aantal diepe, witte krassen. Tja, dat is dan karma zogezegd. Ik had die middelvinger maar niet moeten opsteken want zoiets doet een goed opgevoed, volledig bij haar verstand en volwassen mens niet. Sindsdien heb ik het gebruik van mijn middelvinger verbannen naar de hel. Ver uit mijn leven geschrapt omdat het een schandelijk gebaar is en blijft volgens mijn waarden. Les weeral geleerd. Net zoals op tijd vertrekken naar een belangrijke afspraak.
Vandaag wilde ik een mooie foto van een wolkenformatie maken. Sinds ik een paar dagen geleden deze blog opstartte, broeien er ideeën en krijg ik visioenen - ik ben zeker niet helderziend - van allerlei mogelijkheden die deze blog zou kunnen bieden. Na zolang geblokkeerd te zijn wat schrijven betreft, lijkt het nu alsof de emmer constant overloopt van heerlijke ingevingen. Het 'kanaal' staat wagenwijd open en ik laat het allemaal op me af komen en eventueel realiteit worden. De foto van de wolkenverzameling moest wel passen bij m'n blog. En voilà, krijg ik daar een zacht en wollig 'hart' en hemels cadeau! Is dit toeval? Nee hoor, ik hou van schrijven. Dit hartenwolkje is voor mij het bewijs dat ik hiermee moet doorgaan. Waarom precies weet ik NU nog niet. Dat komt nog wel. Nu is al goed. Heel goed!
Kus X
Claud❤
1 juni 2019
Anja
07.09.2019 13:27
claudinthecloud = hartindewolken
Fuck it 🤪, sorry, kon het niet laten😱, dat kan geen toeval zijn 💖💖💖
Marijke
02.06.2019 12:01
Haha, Claudia, ik probeer mij jou voor te stellen met die middelvinger 😉, lukt mij niet echt zo goed ...
Claud
Houden zo Marijke! Echt houden zo!
02.06.2019 19:01
Meest recente reacties
26.06 | 12:11
Dankjewel Annemie 🙏 Fijn dat m'n blog jou kon bekoren. Het is nummer 37 dus indien je zin moest hebben, zijn er nog 36 te lezen. Vakantielectuur?😍
Het is de eerste keer dat ik je blog tegen ben gekomen, wat leest hij leuk door je vlotte en (h)eerlijke schrijfstijl. Gelukkig is alles goed verlopen. Ik zou een kaartje sturen naar de spoedarts.
25.06 | 04:53
22.06 | 17:37
Met jou steeds aan mijn zijde...😘❤️😘
Straf hoe jij er weer in slaagt om zo’n moeilijke en pijnlijke situatie zo mooi te kaderen. Het was idd niet simpel. Straffe madam 😍😘
22.06 | 16:20
Deel deze pagina