DIAMANT

Stel je voor: je staat voor de deur van een schitterend, glanzende diamant.  Je kan binnengaan maar je hoeft niet.  Intuïtief weet je dat er precies die wereld zal verschijnen die passend is voor jou. Zoals Assepoester het schoentje paste, zoals je het moeilijkste puzzelstukje van een ingewikkelde en onmogelijke puzzel vindt na heel erg lang zoeken en proberen. Het past.

Je opent de deur waarvan de deurklink precies past in jouw hand. Op maat gemaakt, lijkt het wel. De deur gaat open op een vlotte en makkelijke manier. Een beetje rollend ook. En dan zie je onbeschrijflijke en typische zaken die je nauw aan het hart liggen. Die je ziel beroeren. Voor mij zijn dit bijvoorbeeld kleurrijke bloemen en planten op hun mooist. In volle bloei, in aardewerken potten of vrij in de natuur zoals ik het graag zie. Het ruikt er overal naar lavendel en honing. Vlinders spelen er tikkertje en sommige exemplaren zijn magnifiek en opmerkelijk elegant. Poezennesten her en der, konijntjes huppelen er vrolijk rond en komen dichterbij omdat ze geknuffeld en gestreeld willen worden. Overal is het oorverdovend stil en rustig. Enkel de natuurlijke geluiden die de stilte kunnen bewaren.

Verderop merk ik gigantische ligbedden op met kussens in alle vormen en formaten uit fluweelzachte materialen en in pastelkleuren. De zon schijnt en het licht is desondanks goed te verdragen zonder zonnebril of scherm. De temperatuur is net goed en voelt aan als een flinterdunne en vederlichte stof. Teletubbieland maar dan in volwassen versie.

Vlak naast het lig- en hangwalhalla ontdek ik een houten constructie vernuftig in mekaar gezet. Wie bedenkt zoiets? Rekken van ingenieus bedachte vormen tonen een heuse bibliotheek. Als ik dichterbij kom, zie ik al meteen een aantal boektitels die ik al zolang op mijn verlanglijstje heb staan! In mijn nopjes lees ik een tijdje de ruggen van deze juweeltjes.

Ondanks het tere zonlicht zie ik luifels en parasols die stevig in de grond verankerd staan. Het geeft een gezellige sfeer en eigenlijk wil ik hier langer vertoeven. Heel erg lang! Plots valt mij dé ideale schrijftafel op die uitnodigt om meteen aan de slag te gaan. Het straffe is dat er materiaal voorhanden is om de fantasie als een stromend beekje toe te laten. Een stoel bijvoorbeeld waar je een beetje in kan wegzakken en dromen maar die toch als een werkstoel dienst kan doen. Zou ik?

Een loungebar is ook van de partij. Cosy en zomers. Drankjes naar keuze en naar believen te consumeren mét een ijsmaker om ijsblokjes in hartjesvorm te ontvangen. Dit lijkt de hemel te zijn. De tuin van Eden? Een plek op maat. Zonder gedoe, zonder moetens, wat alsjes en zonder druk of drukte.

Ik kan mezelf niet zien want er zijn hier nergens spiegels om te oordelen of te beoordelen. Maar ik voel dat ik mooi ben. Ik voel me geliefd. Een zweem van liefde hangt overal. Mijn glimlach is een constante en af en toe trek ik toch een streepje met m’n mond omdat het een beetje belachelijk aanvoelt om altijd maar die zeemzoeterige grimas te vertonen. Maar heeeee, geen controle nu! Laat het ‘zijn’. Het is allemaal oké. Dit is MIJN diamant.

In de verte zie ik een oogverblindend blauwgroene zee. Zacht woelende golven bereiken telkens opnieuw het mulle, bruingele strand. Ik wil een lange strandwandeling maken en de zandkorrels voelen met het water koel stromend over m’n voeten. De witte, slagroomachtige substantie aan het einde van elke golf zal mijn voeten masseren. Zulke prachtige en perfect gevormde schelpen zag ik nog nooit! Er liggen zelfs een aantal grote, lichtroze en parelwitte geschenken tussen die je aan je oor kan zetten: ‘hoor je de zee? Het ruisen en op- en afgaan van de golven. Ruik je de zilte geur van het ongeschonden zeewater’? Mosselen, zeeschelpen, zeewier en ook zeepaardjes bemerk ik als ik mijn blik over het kristalheldere water laat glijden. Verder in zee lijken ook koraalriffen aanwezig. Ik voel me zo immens gelukkig en gedragen door een compleetheid van alles wat ‘is’, hier en nu. In geen taal te omschrijven. Ik kan het voelen en binnenin staan al mijn vezels maar ook mijn zintuigen op scherp. Mijn gehele gevoelige toestand lijkt honderd procent alert en aandachtig voor zoveel kostbare en rijke indrukken.

Ik start mijn strandwandeling en nergens zie ik een spoor van voetstappen van anderen die hier reeds voor mij waren. Ik ben hier alleen. Moeder. Ziel. Aarde. Eenzaam ben ik niet. Ik voel me gekoesterd, getroost en aangekomen op een plek die NU voor mij, speciaal enkel en alleen voor mij ge-wereld is. Die ik màg beleven en ervaren. Op pad. Alleen.

Aan mijn linkerkant zie ik zanderige duinen, begroeid met hier en daar een soort van rietachtige planten die gemoedelijk aanmanen om te gaan kijken welk moois er te ontdekken valt dààr achter die hoge bergen. Mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn strandwandeling recht vooruit. Hoe verder ik stap om de duinen te bereiken, hoe warmer en muller het zand. Maar het doet geen pijn. Het is alsof ik op een paadje van lichtbruine mousse loop. Steeds dieper en dieper wegzakkend tot het lachwekkend en komisch wordt. Ik krijg hier ter plekke de slappe lach. Ik wil vooruit, écht waar, maar door het lachen, heb ik niet voldoende spierkracht om verder te stappen. Zo’n lol in m’n eentje. Alsof het nog niet hilarisch genoeg is, voel ik nu ook een onbetamelijke plasdrang. Neeeeee, dit mag niet gebeuren! Niet hier in deze paradijselijke en ongeschonden omgeving! Net als ik de controle over alles lijk te verliezen en steeds dieper wegzink in het sponsachtige zand, zie ik een arm en een hand opdoemen om me te ‘redden’. Jaaaaaaaaaaa! Met het laatste restje spierkracht van het zo hard en onbedaarlijk schaterlachen en oh ja, van het inhouden van m’n niet-gepaste plasje, vertrouw ik en geef ik me over aan de helpende hand. Deze mysterieuze hand trekt me meteen de hoogte in al was ik een veertje. Toegegeven, de hand kwam me in eerste instantie al bekend voor. Waar ik stiekem op hoopte, blijkt realiteit: mijn man is hier. Mijn lieve, sterke, trouwe vriend in alles. We kijken mekaar aan en ik zie die ene, speciale blik in zijn reebruine ogen. Eén oogopslag enkel voor mij met de liefde die er altijd was en altijd zal zijn, zelfs over de dood heen. Daar ben ik rotsvast van overtuigd. We omhelzen mekaar en hij fluistert in mijn oor dat er me nog veel meer moois te wachten staat. Nog meer? Waar? Hier en nu? Zeg het, zeg het! Mijn man is geen spraakwater en al wijzend toont hij me het bosje rietplanten verderop. Dààr lieve, dààr achter! Ik ren er naartoe maar struikel doordat ik overhaast dààr wil zijn. Mijn gedachten en heimelijke wensjes willen sneller zijn dan mijn voeten kunnen volgen.

Ongeveer tien meter ben ik ver als er mensen tevoorschijn springen. Alle mensen die iets voor me betekenen en die ik zoooo graag zie, zijn allemaal aanwezig! En ze zijn zooooo feeëriek mooi! Niet omwille van opgetutte toestanden zoals kleding, make-up of getoupeerde en gebrushte kapsels maar omwille van dé gloed. Een uitstraling van rust, ontspannenheid en waar geluk. Zo ontzettend mooi! We vallen elkaar in de armen, knuffelen, huilen, snotteren, spreken lieve, bemoedigende en gemeende woorden. Iedereen die ik graag zie is daar SAMEN ondergedompeld in dezelfde vibrerende energie.

We zijn een tijdje zoet met huggen tot het stilaan donkerder wordt. De zon zoekt beschutting in zee. Langzaam maar gestaag. Een indigo hemel maakt aanstalten om ook van de partij te kunnen zijn. De maan mag eveneens deelnemen aan dit ‘strandfeest’. Een feest met barbecue en de allerlekkerste gerechten en hemelrijke dranken. Tongstrelend en juist genoeg. Ondertussen speelt er muziek op de achtergrond. Harmonie. Er wordt gedanst, gelachen, kortom gefeest. Er is nochtans helemaal niemand jarig. Er is slechts een diamant aanwezig. Diep in mezelf ‘is’ ze dààr wel degelijk. Ik heb ze vandaag geopend en al zal ze in werkelijkheid niet bestaan, toch is ze er.

Voor altijd 

Claud❤

9 juni 2019 

Marilyn Monroe wist’t al:
But square cut or pear shaped
These rocks don't lose their shape
Diamonds are a girl's best friend
Waar liefde is, is alles. Knap geschreven Claudia 👌👌👌

Lieve Claudia,Zo mooi zo prachtig geschreven recht vanuit je ziel. voel me alweer erg ontroerd en nederig dat ik dit mag lezen.Dank u wel.Warme liefdevolle knuffel vanuit mijn ❤ Veerle

Wat schrijft ge toch 'voelbaar' mooi Claudia!
Een echte diamant. Proficiat.

Wat een talent