Omdat kostbare momenten bewaard mogen blijven...
"Avond - Boudewijn de Groot"

HIJ & ZIJ

Mooie bruine hazelnootkleurige ogen. Betrouwbare en warme kijkers. Dat was wat haar die dag opviel toen zij hem voor het eerst zag.

Ik vergelijk dit ultieme ogenblik graag met het drinken van mijn favoriete warme drankje: een latte macchiato. Geserveerd op de juiste temperatuur en met de perfecte consistentie van het heerlijke melkschuim bovenop. Het moment dat je in een hoge glazen beker en met zo’n lekkere lange dessertlepel het eerste voorzichtige slokje neemt, gebeurt er inwendig iets goddelijks. Een strelende, zachte en geruststellende smaak betreedt je mond. Het koffie met melkaroma bedwelmt een nanoseconde je gehele bewustzijn en het hemelse goedje begint zijn koesterende weg richting keel en slokdarm om zich vervolgens als een kussentje neer te vlijen in je maag. Deze gewaarwording ervaarde zij toen hun blikken elkaar kruisten.

Iets in haar maakte een sprongetje. Zo heel subtiel. Zoals twee hartvormige ijzeren magneten zachtjes en zonder enige vorm van weerstand aan mekaar zouden vastklikken. Niet ruw of overhaast maar zoetjes en behoedzaam. Twee tegengestelde polen die zonder ratio maar van overstromend sentiment vanaf de allereerste oogopslag op hun plaats vielen. Alsof de positieve en de negatieve pool elkaar een eeuwigheid gemist hadden en opnieuw samensmolten. Eén werden. Zo beleefde zij haar allereerste oogopslag met hem.

Het lijkt nu alsof deze twee individuen minutenlang naar mekaar stonden te staren als verblufte lama’s maar dat was zeker niet het geval. Dit alles gebeurde geheel toevallig en terloops. Tussen de onderwijzende bedrijven door in een overbevolkt, bedompt (roken was in die tijd nog toegestaan in openbare gebouwen), luidruchtig en hectisch leraarslokaal tijdens een pauze op een koude dag in december. Verre van een romantische plek om elkaar beter te leren kennen en Eros zijn werk te laten doen.

Frappant aan dit visueel staaltje ziel-ontmoet-ziel was dat zij een paar weken voordien een meer dan buitenissige droom had gehad. Zo eentje die je blijft onthouden en waar je dagenlang op ligt te kauwen omdat je de betekenis ervan wil achterhalen en begrijpen. De droom was nauwelijks te onderscheiden van de werkelijkheid. Glashelder zag ze alles gebeuren en onderging ze vol vertrouwen hetgeen er plaatsvond. Deze droom werd de rode draad van hun geschiedenis, heden, toekomst en nog ver daarbuiten, boven, onder en/of wat er ook nog ergens zou kunnen ‘zijn’.

‘Ik zag mezelf niet maar voelde dat ik het was. Vertrouwd en bekend in mijn eigen lichaam. Mijn losse haar voelde langer dan het in werkelijkheid was en een zomerse bries krioelde er lieflijk doorheen. Ik droeg een flinterdunne en lichte zomerjurk waarvan de stof aanvoelde als een beschermende tweede huid. Het hoge gras was verdord door de zon maar aaide teder langs mijn benen. Ik liep blootvoets ergens naartoe. Mijn hart wist de weg en voelde dat ik thuis zou komen. Dat het goed was. Meer dan goed zelfs. Mijn hoofd stelde zich duizend vragen omdat het de weg niet wist. Ondanks het niet te weten, voelde het toch fijn. Veilig ook. In mijn verbeelding zou de hemel er gelijkaardig kunnen uitzien en harmonisch aanvoelen. Ik slenterde gestaag verder en genoot intens van het moment en de stroachtige en zoete geur die er rondhing. Ik liep verder en mijn benen liepen plots sneller en sneller tot ik in de verte een gestalte zag staan. Iemand. Abrupt bleef ik stilstaan en probeerde ik me te concentreren om te kunnen zien wie daar precies stond. Maar alles was wazig wat me mateloos irriteerde. Ik kon absoluut niet zien wie daar stond. Wat was er mis met mijn ogen? Mijn intuïtie zei me dat het een man was. Hij. Binnen één tel bevond ik me vlak voor hem maar zag ik hem nog steeds niet. Ik voelde echter heel duidelijk zijn energie waardoor hij vanuit mijn hart zichtbaar en transparant werd. Toen hij me liefdevol en zorgzaam in zijn armen nam en ik met mijn hoofd tegen zijn borstkas leunde, wist ik dat hij het was. Hij. En hij zou altijd blijven evenals zij dat zou doen. Hij en zij werden én bleven ‘wij’. Voor altijd.’

De geschiedenis is niet altijd fraai geweest tussen hij en zij. Er waren ooit moeilijke tijden. Verwarrende tijden ook. Er is ook veel gekibbeld, gestreden en ruzie gemaakt. Strijd om de macht weetjewel. Hij en zij zijn gezegend (of vervloekt?) met sterke karakters en dat kan nogal eens behoorlijk botsen. Hij en zij hadden ook beiden een verleden en een rugzak om mee op reis te nemen. Het is nu eenmaal geen sinecure om van twee lamawollen jasjes één exemplaar te breien. En dan nog liefst eentje dat mooi en aansluitend kan passen. Bijkomend blijkt dat hij en zij zeker en vast tegengestelde polen zijn wat betreft de aantrekkingskracht tussen twee geliefden. ‘Opposites attract’ is misschien wel spannend en volgens de wetenschap te verklaren maar hij en zij kunnen wel degelijk beamen dat het in de geschiedenis van ‘wij’ voor tal van problemen heeft gezorgd waardoor het allerminst als sexy kan beschouwd worden. Want wat als hij nu eens een typisch ochtendmens en zij een typisch avondmens blijkt te zijn? Hij een doener en zij een denker is? Hij vooral leeft vanuit de ratio en zij vanuit haar gevoel? Hij eerder nonchalant en een ietsiepietsie slordig van aard en zij een georganiseerd en ordelijk mens is? Hij met beide voeten op de grond en nuchter door het leven gaat en zij getypeerd kan worden als een hoogsensitieve persoonlijkheid? Juist ja, je denkt waarschijnlijk: ‘schitterend toch want dan vullen jullie elkaar perfect aan! Dan kan de één de spiegel zijn voor de ander en kunnen jullie elkaar al balancerend op de wip mooi in evenwicht houden.’ Daar heb je dan alvast een punt.

Vandaag kunnen hij en zij bevestigen dat er ondanks de vele verschillen ook talloze gelijkenissen zijn tussen hen. Dat hij en zij een exclusiviteit voor en met mekaar delen en dat dit wat hen betreft uniek en bijzonder is. Het gevoel van geborgenheid is hierbij een betrouwbare bonus. De geboorte van mini lama (ondertussen 1.87m) schiep een wonderbaarlijke verbondenheid tussen hij en zij die de kringloop van het leven verderzet en de liefde verdrievoudigt . Ze durven zich dan ook zielsgelukkige en verwende lama’s pur sang noemen.

Hij en zij zijn tot op heden bijna een kwart eeuw samen en ze voelen zich daarom gezegend en dankbaar om wat 'is'. Haar zogenaamde liefde- en betekenisvolle droom leidde hen steeds naar verzoening in barre tijden. Als een rode draad weetjewel. Doorheen de jaren en door hun wederzijdse liefde leerden hij en zij hun verschillen aanvaarden en er ook mee leven. En nee, dat is soms nog steeds niet simpel maar verdorie pokkemoeilijk! Maar dan is daar die droom weer als geschenk en als bovennatuurlijke lijm.

Vandaag is het goed. Meer dan goed. Net zoals het gisteren goed was en het morgen ook goed en meer dan goed zal zijn. Want lieve hij: ik heb het volste vertrouwen in ‘wij’. Simpelweg omdat ware liefde alles maar werkelijk alles overwint. Of hoe een cliché helemaal niet zo-maar een cliché hoeft te zijn. Ik geloof in jou en mij…

Dankjewel lieve hij om mijn alles te zijn.

Voor altijd hou ik van jou

Kus X

Claud

11 september 2019

"Ik geloof, ik geloof, ik geloof in jou en mij"

Meest recente reacties

26.06 | 12:11

Dankjewel Annemie 🙏 Fijn dat m'n blog jou kon bekoren. Het is nummer 37 dus indien je zin moest hebben, zijn er nog 36 te lezen. Vakantielectuur?😍

Het is de eerste keer dat ik je blog tegen ben gekomen, wat leest hij leuk door je vlotte en (h)eerlijke schrijfstijl. Gelukkig is alles goed verlopen. Ik zou een kaartje sturen naar de spoedarts.

25.06 | 04:53

22.06 | 17:37

Met jou steeds aan mijn zijde...😘❤️😘

Straf hoe jij er weer in slaagt om zo’n moeilijke en pijnlijke situatie zo mooi te kaderen. Het was idd niet simpel. Straffe madam 😍😘

22.06 | 16:20

Deel deze pagina