Vanavond bevinden zich volgende zaken hopelijk voor het laatst in onze keukenspoelbakken: op z’n minst vierentwintig schilderkwasten in alle maten maar met platte haren als ultieme vereiste want daar kan je zowel aan de linker- en rechterkant lekker mee deppen. Verder nog wat onmisbare verfrollertjes in small, medium en large omdat blenden (=schilderen via overloop van kleuren) mijn favoriete schildertechniek blijkt te zijn. En tenslotte mijn handen en nagels (en soms ook andere lichaamsdelen) versierd met opgedroogde verfrestjes in hoofdzakelijk wit maar even goed in blauw-roze-en geeltinten. Gedurende de voorbije maanden verliep het wassen, spoelen, opnieuw wassen, drogen, schuren van penselen, mengpotjes en handen (halleluja aan de Aloë Vera handcrème én de douche!) als een bijna dagelijks slotritueel van de wederom creatieve dag.
Een langgekoesterde droom van een eigen, gloednieuw atelier/speel- en meditatiehol ‘claudinthecloud’ is hierdoor heel binnenkort een feit!
Op een lome zomeravond vorig jaar lagen mijn man en ik al chillend in de diepe, zachte kussens van onze lounge. Ken je dat? Je drinkt samen een paar heerlijk zwoele cocktails en maakt plannen waarvan je in je hoofd heel goed beseft dat het enkel fantasie is. Mijmerzinnetjes zoals ‘ooit zullen we dit’… en ‘wordt het niet eens tijd dat we dat…’, doen je hart wagenwijd openstaan voor utopische ideeën en dromen. Daarbovenop ben ik een typische beelddenker en zie ik alle verzonnen taferelen ook nog eens als visioenen in gedachten verschijnen. Héérlijk! IJskoude douche: dromen zijn én blijven bedrog. Of niet?
Hij: Zo’n mancave, dat lijkt me wel wat… *zucht*
Zij: Mmm…ja schat, dat zou prachtig zijn. Net zo verrukkelijk als ik morgen in m’n strooien rokje naar Honolulu vlieg om een paar maanden te gaan bekomen van het échte leven.
Hij: Maar ik meen het! Ik wil een plaats waar ik al m’n spullen (ja klopt, hij is verzamelaar van potje, dotje, dekseltje enzomeer) kan uitstallen, bewonderen en gewoon…kan bekomen van jouw tomeloze energie *gniffelgniffel*
Zij: Ha ha… jaaaaa, dat zou wonderful zijn lieverd… Dream on! *nippend van haar cocktail*
Hij: En voor jou maak ik dan een grote schilderruimte BOVENop mijn plek. Een vrouw staat of… immers op allerhande manieren BOVEN de man. Niet dan?
Zij: Nou moe… Gaan we die toer op? Wel ja, laat mij maar lekker BOVEN jou staan, zitten, liggen, hangen of whatever. Maar hey, en hoe zou dat er dan allemaal gaan uitzien? *totally alert*
En zo werd er een BOVENaards en hemels idee geboren. En BOVEN betekent in mijn woordenschat wolken, zon, hemel, maan, sterren en dus eveneens ‘clouds’. Hoe synchroon kan een idee of droom zijn?
Vandaag zijn we zoveel maanden verder en wacht er een ruime, lichtrijke plek op me. Weldra zal ik me eindeloos kunnen verliezen maar eveneens gigantisch mogen winnen in het creatief spelen met verf, acrylkleurpotloden, schrijven, fantaseren, manifesteren én creëren. Een stek waar gezelligheid en high energy levels troef zullen staan als gelijkgestemde zielen dit cosy hol ooit betreden. ‘Co-creëren vanuit schoonheid en bezieling’ noem ik het graag.
Al geruime tijd verkeer ik dan ook letterlijk en figuurlijk in de wolken oftewel ‘clouds’. Heb jij al ooit zo’n maandje non stop op een laddertje van drie treden je nek gemolesteerd omdat je zo nodig een plafond wou schilderen met een gedroomd motief? Nee? Ikke dus wel. Nooit gedacht dat het verven van wolken zo immens moeilijk zou zijn. Je denkt misschien dat je enkel wat wollige witte tafereeltjes dient te ontwerpen op een reeds eerder aangebracht hemelsblauw wolkendek. Niet dus. Ik haalde mijn inspiratie om het zo goed en realistisch mogelijk te kunnen fixen via Pinterest en YouTube. De eerste weken heb ik me wolkenblauw geërgerd aan het kunstzinnig waterdamp scheppen. Alle emotiestadia heb ik doorlopen. Startende bij ongekende woestenij want ik begon maar liefst vier maal gans opnieuw en dit op een plafondoppervlakte van acht op drie meter! Er waren ook de frustrerende waterlanders die stroomden alsof het vanuit alle cirrus-cumulus- en stratushemels (juiste benamingen kunnen tellen) nooit meer zou stoppen met hartstochtelijk regenen. Op tijd en stond én volgens de stand van de maan (ik ben een vrouw weetjewel) was er ook zichtbare onverschilligheid omdat het me dan geen ene moer meer kon schelen en ik m’n vervloekte atelier dagen niet meer betrad. De kennismaking met de tot hiertoe ongewoon belachelijk, hilarische lachbuien in tijden van crisis waren voor mij een nieuw gegeven. Hierbij vond ik het niet beter dan geinig om mezelf te schaterlachen als het wéér eens op niks trok. ‘Zielige zaligheid’ zou ik het achteraf betitelen.
Soit, op een donkerblauwe maandag gooide ik alle ontdekte technieken, tips van experts, het arsenaal het-moet-zusjes-en-zootjes overboord en besloot ik m’n eigen verdomde goesting te gaan doen. Op gevoel. Punt.
Op gevoel volledig zelf kiezen hoe ik m’n eigen wolken vorm zou gaan geven. Vanuit m’n voorstellingsvermogen en zoals ik vond en voelde dat het plaatje klopte. Het was een enorme bevrijding om niet meer vastgeketend te zitten aan regeltjes en techniekjes of hoe het zou moeten.
Op gevoel te beslissen dat een stukje wolk even goed ook eens roze of lila mocht zijn. Gewoon omdat ik dat wondermooi vind en het me doet denken aan een suikerspin aangezien een suikerspin naar mijn gevoel heel veel gemeen heeft met een wolk. Voilà.
In die eigen zoektocht bevond ik me bij momenten in een betoverende toestand. Compleet weg van de wereld zijn waarbij tijd of alles wat rondom me is of plaatsvindt niet meer bestond. De enige bevlogen bezigheden waren kleuren mengen en kiezen, experimenteren, proberen en vooral…’voelen’. Volledige aandacht op het thema ‘wolken’ en later ook op de ‘zon’. De noodzakelijke steunpilaar in het midden van m’n kunstkeet doopte ik tot zon want die bevindt zich ook in de ‘clouds’. Moeiteloos en zaligmakend schilderen vanaf dat moment. Passie én tevredenheid ten top!
Vandaag bedenk ik me dat mijn spelend vermogen zich ten volle laat gelden in een staat van flow. Vergelijk het met een klein kind dat volledig op kan gaan in het spelen met blokken, poppen, dino’s of eender welk ander speel- of knutselmateriaal. Dàt dus. Iedereen heeft dat innerlijke kind nog in zich en kan mede daardoor in een staat van flow komen. Ontvankelijk en levend in hetgeen zich nu aandient. Meestal gepaard gaand met gevoelens van verwondering, blijdschap en gelukzaligheid. Eenvoudigweg omdat het geen enkele moeite kost. Wees dus weer dat kind van weleer door die flow toe te laten. Spaar je geest en je gedachten en activeer je hart! Je ziel zal je dankbaar zijn.
Ik kom eveneens tot de conclusie dat ik FLOW verkies in alles wat me boeit in dit leven. Mijn interesses en passies zijn best talrijk.
Een flow in het samenzijn met iemand anders bijvoorbeeld waarbij ik me echt goed voel doordat ik mijn unieke zelf mag en kan zijn. Verbindende gesprekken en/of activiteiten verlopen zodanig dat enkel 'wij' in een soort van cocon vertoeven waarbij de rest van de wereld de benen nam. Ik verkies complete en onverstoorde aandacht voor je gespreks- en/of spelpartner en vice versa. Dat doet ‘het’ stromen, geeft energie en doet leven. Dàt kan er onder andere voor zorgen dat dromen realiteit kunnen worden.
Vorige week volgde ik de opleiding tot ‘Evolutie facilitator’ na een doorleefd tweejarentraject rond bewustwording en persoonlijke ontwikkeling bij www.withlive.com waarover ik in sommige voorgaande blogs al schreef. Die magische en verhelderende week lijkt achteraf een aaneenschakeling te zijn geweest van constante flowmomenten. Mijn volgende blog zal onder andere in het teken staan van wat deze opleiding inhield en wat dit totaalpakket in me wakker maakte. Een videofragment in een dergelijke flow kan je hier alvast bekijken. Geen enkel zintuig van mij was alert voor de stiekeme opname van dit filmpje. Logisch want ik verkeerde in ‘flow’ en was me totaal niet bewust dat er gefilmd werd.
Opnamecredits: Joke Raeymaekers
Locatie: Farm of Inspiration (Lier) - WITH LIVE
In een flow verkeren, voelt alsof je via de stekker aansluit op een bron van energie en vitaliteit. Er stroomt geen elektriciteit maar wel levenskracht in je zijn wat maakt dat creëren werkelijkheid wordt en een droom geen ijskoude douche meer hoeft te blijven. Go dus met die flow 😉
Kus X
Claud ❤
24 juli 2020
Ann
27.07.2020 12:21
Ja, die speelsheid ... ik herken het en je beschrijft het peach-achtig zoals het voelt.
Ik wou eerst prachtig typen maar een typfout bracht het woord peach-achtig tot leven.
Claud
27.07.2020 12:27
Hihi we voelen mekaar zacht, speels en sappig aan😘 Wat een heerlijk kadootje zeg...die 'peach'...lekker sync🙏🍑🙏
Miek
25.07.2020 21:08
So proud, beautiful Cl(o)(a)ud <3
Claud
26.07.2020 07:44
Dank je Miek! Recht en diep uit m'n hart 'I love You'😘😘😘
Lena Deceuninck
25.07.2020 11:08
Alweer plastisch prachtig geschreven vanuit het hoofd in verbinding met het hart en de bron. Proficiat!
Claud
26.07.2020 07:50
Dank Lena. Het neerschrijven zoals ik het exact voel als een behaaglijk, warme fontein. Heerlijk dat je eveneens resoneert met de bron 🙏💜🙏
Tinne
25.07.2020 09:22
❤️❤️❤️
Claud
26.07.2020 07:51
😍🥰😘
papa
25.07.2020 09:01
als de fotos van uw plafond zijn dan is dat wonderwel gelukt proficiat.
Claud
26.07.2020 07:56
Dankjewel papsie😘 Als je komt kijken binnenkort zul je zien dat het getoonde wolkendek realiteit is ☁️🌥⛅️☀️
Meest recente reacties
26.06 | 12:11
Dankjewel Annemie 🙏 Fijn dat m'n blog jou kon bekoren. Het is nummer 37 dus indien je zin moest hebben, zijn er nog 36 te lezen. Vakantielectuur?😍
Het is de eerste keer dat ik je blog tegen ben gekomen, wat leest hij leuk door je vlotte en (h)eerlijke schrijfstijl. Gelukkig is alles goed verlopen. Ik zou een kaartje sturen naar de spoedarts.
25.06 | 04:53
22.06 | 17:37
Met jou steeds aan mijn zijde...😘❤️😘
Straf hoe jij er weer in slaagt om zo’n moeilijke en pijnlijke situatie zo mooi te kaderen. Het was idd niet simpel. Straffe madam 😍😘
22.06 | 16:20
Deel deze pagina